امولسیفایر نوعی ماده است که می تواند مخلوطی از دو یا چند جزء غیرقابل اختلاط را به شکل امولسیون پایدار در آورد. اصل عمل آن در فرآیند امولسیون است، فاز پراکنده به صورت قطرات (میکرون) پراکنده در فاز پیوسته، آن را تشکیل می دهد. کشش سطحی هر جزء در سیستم مخلوط را کاهش می دهد و سطح قطره برای تشکیل یک فیلم جامد یا به دلیل بارگذاری امولسیفایر در تشکیل سطح قطرات لایه دوگانه الکتریکی داده می شود، از جمع شدن قطرات یکدیگر جلوگیری می کند و یکنواخت نگه می دارد. امولسیون. از نقطه نظر فاز، امولسیون هنوز ناهمگن است. فاز پراکنده در امولسیون می تواند فاز آب یا فاز نفتی باشد که اکثر آنها فاز نفتی هستند. فاز پیوسته می تواند روغن یا آب باشد و بیشتر آنها. یک امولسیفایر یک سورفکتانت با یک گروه آبدوست و یک گروه چربی دوست در مولکول است. به منظور بیان خواص آب دوست یا چربی دوست امولسیفایر، معمولاً از "مقدار تعادل چربی دوست آبدوست (مقدار HLB)" استفاده می شود.هر چه مقدار HLB کمتر باشد، خواص چربی دوست امولسیفایر قوی تر است. برعکس، هر چه مقدار HLB بیشتر باشد، آب دوستی قوی تر است. امولسیفایرهای مختلف دارای مقادیر مختلف HLB هستند.برای به دست آوردن امولسیون های پایدار باید امولسیفایرهای مناسب انتخاب شوند.